espotonar - verb

es·po·to·nar

pronominal

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
espotono
espotones
espotona
espotonem
espotoneu
espotonen
espotonava
espotonaves
espotonava
espotonàvem
espotonàveu
espotonaven
espotoní
espotonares
espotonà
espotonàrem
espotonàreu
espotonaren
espotonaré
espotonaràs
espotonarà
espotonarem
espotonareu
espotonaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
espotonaria
espotonaries
espotonaria
espotonaríem
espotonaríeu
espotonarien
espotoni
espotonis
espotoni
espotonem
espotoneu
espotonin
espotonés
espotonessis
espotonés
espotonéssim
espotonéssiu
espotonessin

espotona
espotoni
espotonem
espotoneu
espotonin
Infinitiuespotonar
Gerundiespotonant
Participi
espotonatespotonada
espotonatsespotonades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana