desempatxar - verb

des·em·pat·xar

transitiu; pronominal

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
desempatxo
desempatxes
desempatxa
desempatxem
desempatxeu
desempatxen
desempatxava
desempatxaves
desempatxava
desempatxàvem
desempatxàveu
desempatxaven
desempatxí
desempatxares
desempatxà
desempatxàrem
desempatxàreu
desempatxaren
desempatxaré
desempatxaràs
desempatxarà
desempatxarem
desempatxareu
desempatxaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
desempatxaria
desempatxaries
desempatxaria
desempatxaríem
desempatxaríeu
desempatxarien
desempatxi
desempatxis
desempatxi
desempatxem
desempatxeu
desempatxin
desempatxés
desempatxessis
desempatxés
desempatxéssim
desempatxéssiu
desempatxessin

desempatxa
desempatxi
desempatxem
desempatxeu
desempatxin
Infinitiudesempatxar
Gerundidesempatxant
Participi
desempatxatdesempatxada
desempatxatsdesempatxades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana