enllitar - verb

en·lli·tar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
enllito
enllites
enllita
enllitem
enlliteu
enlliten
enllitava
enllitaves
enllitava
enllitàvem
enllitàveu
enllitaven
enllití
enllitares
enllità
enllitàrem
enllitàreu
enllitaren
enllitaré
enllitaràs
enllitarà
enllitarem
enllitareu
enllitaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
enllitaria
enllitaries
enllitaria
enllitaríem
enllitaríeu
enllitarien
enlliti
enllitis
enlliti
enllitem
enlliteu
enllitin
enllités
enllitessis
enllités
enllitéssim
enllitéssiu
enllitessin

enllita
enlliti
enllitem
enlliteu
enllitin
Infinitiuenllitar
Gerundienllitant
Participi
enllitatenllitada
enllitatsenllitades

Flexionat com: parlar

forma nominal : enllitament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana