esguerrar - verb

es·guer·rar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
esguerro
esguerres
esguerra
esguerrem
esguerreu
esguerren
esguerrava
esguerraves
esguerrava
esguerràvem
esguerràveu
esguerraven
esguerrí
esguerrares
esguerrà
esguerràrem
esguerràreu
esguerraren
esguerraré
esguerraràs
esguerrarà
esguerrarem
esguerrareu
esguerraran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
esguerraria
esguerraries
esguerraria
esguerraríem
esguerraríeu
esguerrarien
esguerri
esguerris
esguerri
esguerrem
esguerreu
esguerrin
esguerrés
esguerressis
esguerrés
esguerréssim
esguerréssiu
esguerressin

esguerra
esguerri
esguerrem
esguerreu
esguerrin
Infinitiuesguerrar
Gerundiesguerrant
Participi
esguerratesguerrada
esguerratsesguerrades

Flexionat com: parlar

forma nominal : esguerro

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana