engormandir - verb

en·gor·man·dir

transitiu; pronominal

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
engormandeixo
engormandeixes
engormandeix
engormandim
engormandiu
engormandeixen
engormandia
engormandies
engormandia
engormandíem
engormandíeu
engormandien
engormandí
engormandires
engormandí
engormandírem
engormandíreu
engormandiren
engormandiré
engormandiràs
engormandirà
engormandirem
engormandireu
engormandiran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
engormandiria
engormandiries
engormandiria
engormandiríem
engormandiríeu
engormandirien
engormandeixi
engormandeixis
engormandeixi
engormandim
engormandiu
engormandeixin
engormandís
engormandissis
engormandís
engormandíssim
engormandíssiu
engormandissin

engormandeix
engormandeixi
engormandim
engormandiu
engormandeixin
Infinitiuengormandir
Gerundiengormandint
Participi
engormanditengormandida
engormanditsengormandides

Flexionat com: servir

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana