enfebrar - verb

en·fe·brar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
enfebro
enfebres
enfebra
enfebrem
enfebreu
enfebren
enfebrava
enfebraves
enfebrava
enfebràvem
enfebràveu
enfebraven
enfebrí
enfebrares
enfebrà
enfebràrem
enfebràreu
enfebraren
enfebraré
enfebraràs
enfebrarà
enfebrarem
enfebrareu
enfebraran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
enfebraria
enfebraries
enfebraria
enfebraríem
enfebraríeu
enfebrarien
enfebri
enfebris
enfebri
enfebrem
enfebreu
enfebrin
enfebrés
enfebressis
enfebrés
enfebréssim
enfebréssiu
enfebressin

enfebra
enfebri
enfebrem
enfebreu
enfebrin
Infinitiuenfebrar
Gerundienfebrant
Participi
enfebratenfebrada
enfebratsenfebrades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana