endormiscar - verb

en·dor·mis·car

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
endormisco
endormisques
endormisca
endormisquem
endormisqueu
endormisquen
endormiscava
endormiscaves
endormiscava
endormiscàvem
endormiscàveu
endormiscaven
endormisquí
endormiscares
endormiscà
endormiscàrem
endormiscàreu
endormiscaren
endormiscaré
endormiscaràs
endormiscarà
endormiscarem
endormiscareu
endormiscaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
endormiscaria
endormiscaries
endormiscaria
endormiscaríem
endormiscaríeu
endormiscarien
endormisqui
endormisquis
endormisqui
endormisquem
endormisqueu
endormisquin
endormisqués
endormisquessis
endormisqués
endormisquéssim
endormisquéssiu
endormisquessin

endormisca
endormisqui
endormisquem
endormisqueu
endormisquin
Infinitiuendormiscar
Gerundiendormiscant
Participi
endormiscatendormiscada
endormiscatsendormiscades

Flexionat com: abarrocar

forma nominal : endormiscament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana