encarcarar - verb

en·car·ca·rar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
encarcaro
encarcares
encarcara
encarcarem
encarcareu
encarcaren
encarcarava
encarcaraves
encarcarava
encarcaràvem
encarcaràveu
encarcaraven
encarcarí
encarcarares
encarcarà
encarcaràrem
encarcaràreu
encarcararen
encarcararé
encarcararàs
encarcararà
encarcararem
encarcarareu
encarcararan
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
encarcararia
encarcararies
encarcararia
encarcararíem
encarcararíeu
encarcararien
encarcari
encarcaris
encarcari
encarcarem
encarcareu
encarcarin
encarcarés
encarcaressis
encarcarés
encarcaréssim
encarcaréssiu
encarcaressin

encarcara
encarcari
encarcarem
encarcareu
encarcarin
Infinitiuencarcarar
Gerundiencarcarant
Participi
encarcaratencarcarada
encarcaratsencarcarades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana