desabrigar - verb

des·a·bri·gar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
desabrigo
desabrigues
desabriga
desabriguem
desabrigueu
desabriguen
desabrigava
desabrigaves
desabrigava
desabrigàvem
desabrigàveu
desabrigaven
desabriguí
desabrigares
desabrigà
desabrigàrem
desabrigàreu
desabrigaren
desabrigaré
desabrigaràs
desabrigarà
desabrigarem
desabrigareu
desabrigaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
desabrigaria
desabrigaries
desabrigaria
desabrigaríem
desabrigaríeu
desabrigarien
desabrigui
desabriguis
desabrigui
desabriguem
desabrigueu
desabriguin
desabrigués
desabriguessis
desabrigués
desabriguéssim
desabriguéssiu
desabriguessin

desabriga
desabrigui
desabriguem
desabrigueu
desabriguin
Infinitiudesabrigar
Gerundidesabrigant
Participi
desabrigatdesabrigada
desabrigatsdesabrigades

Flexionat com: arremangar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana