emparrar - verb

em·par·rar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
emparro
emparres
emparra
emparrem
emparreu
emparren
emparrava
emparraves
emparrava
emparràvem
emparràveu
emparraven
emparrí
emparrares
emparrà
emparràrem
emparràreu
emparraren
emparraré
emparraràs
emparrarà
emparrarem
emparrareu
emparraran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
emparraria
emparraries
emparraria
emparraríem
emparraríeu
emparrarien
emparri
emparris
emparri
emparrem
emparreu
emparrin
emparrés
emparressis
emparrés
emparréssim
emparréssiu
emparressin

emparra
emparri
emparrem
emparreu
emparrin
Infinitiuemparrar
Gerundiemparrant
Participi
emparratemparrada
emparratsemparrades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana