emboirar - verb

em·boi·rar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
emboiro
emboires
emboira
emboirem
emboireu
emboiren
emboirava
emboiraves
emboirava
emboiràvem
emboiràveu
emboiraven
emboirí
emboirares
emboirà
emboiràrem
emboiràreu
emboiraren
emboiraré
emboiraràs
emboirarà
emboirarem
emboirareu
emboiraran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
emboiraria
emboiraries
emboiraria
emboiraríem
emboiraríeu
emboirarien
emboiri
emboiris
emboiri
emboirem
emboireu
emboirin
emboirés
emboiressis
emboirés
emboiréssim
emboiréssiu
emboiressin

emboira
emboiri
emboirem
emboireu
emboirin
Infinitiuemboirar
Gerundiemboirant
Participi
emboiratemboirada
emboiratsemboirades

Flexionat com: parlar

forma nominal : emboirament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana