eixavuirar - verb

ei·xa·vui·rar

intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
eixavuiro
eixavuires
eixavuira
eixavuirem
eixavuireu
eixavuiren
eixavuirava
eixavuiraves
eixavuirava
eixavuiràvem
eixavuiràveu
eixavuiraven
eixavuirí
eixavuirares
eixavuirà
eixavuiràrem
eixavuiràreu
eixavuiraren
eixavuiraré
eixavuiraràs
eixavuirarà
eixavuirarem
eixavuirareu
eixavuiraran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
eixavuiraria
eixavuiraries
eixavuiraria
eixavuiraríem
eixavuiraríeu
eixavuirarien
eixavuiri
eixavuiris
eixavuiri
eixavuirem
eixavuireu
eixavuirin
eixavuirés
eixavuiressis
eixavuirés
eixavuiréssim
eixavuiréssiu
eixavuiressin

eixavuira
eixavuiri
eixavuirem
eixavuireu
eixavuirin
Infinitiueixavuirar
Gerundieixavuirant
Participi
eixavuirateixavuirada
eixavuiratseixavuirades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana