conversejar - verb

con·ver·se·jar

intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
conversejo
converseges
converseja
conversegem
conversegeu
conversegen
conversejava
conversejaves
conversejava
conversejàvem
conversejàveu
conversejaven
conversegí
conversejares
conversejà
conversejàrem
conversejàreu
conversejaren
conversejaré
conversejaràs
conversejarà
conversejarem
conversejareu
conversejaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
conversejaria
conversejaries
conversejaria
conversejaríem
conversejaríeu
conversejarien
conversegi
conversegis
conversegi
conversegem
conversegeu
conversegin
conversegés
conversegessis
conversegés
conversegéssim
conversegéssiu
conversegessin

converseja
conversegi
conversegem
conversegeu
conversegin
Infinitiuconversejar
Gerundiconversejant
Participi
conversejatconversejada
conversejatsconversejades

Flexionat com: pujar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana