transitiu; pronominal
Indicatiu | |||||
---|---|---|---|---|---|
Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
naturalitzo naturalitzes naturalitza naturalitzem naturalitzeu naturalitzen | naturalitzava naturalitzaves naturalitzava naturalitzàvem naturalitzàveu naturalitzaven | naturalitzí naturalitzares naturalitzà naturalitzàrem naturalitzàreu naturalitzaren | naturalitzaré naturalitzaràs naturalitzarà naturalitzarem naturalitzareu naturalitzaran | ||
Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
Present | Pretèrit imperfet | ||||
naturalitzaria naturalitzaries naturalitzaria naturalitzaríem naturalitzaríeu naturalitzarien | naturalitzi naturalitzis naturalitzi naturalitzem naturalitzeu naturalitzin | naturalitzés naturalitzessis naturalitzés naturalitzéssim naturalitzéssiu naturalitzessin | naturalitza naturalitzi naturalitzem naturalitzeu naturalitzin |
Infinitiu | naturalitzar | ||||
---|---|---|---|---|---|
Gerundi | naturalitzant | ||||
Participi |
|
Flexionat com: parlar
forma nominal : naturalització
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana