tracalejar - verb

tra·ca·le·jar

intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
tracalejo
tracaleges
tracaleja
tracalegem
tracalegeu
tracalegen
tracalejava
tracalejaves
tracalejava
tracalejàvem
tracalejàveu
tracalejaven
tracalegí
tracalejares
tracalejà
tracalejàrem
tracalejàreu
tracalejaren
tracalejaré
tracalejaràs
tracalejarà
tracalejarem
tracalejareu
tracalejaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
tracalejaria
tracalejaries
tracalejaria
tracalejaríem
tracalejaríeu
tracalejarien
tracalegi
tracalegis
tracalegi
tracalegem
tracalegeu
tracalegin
tracalegés
tracalegessis
tracalegés
tracalegéssim
tracalegéssiu
tracalegessin

tracaleja
tracalegi
tracalegem
tracalegeu
tracalegin
Infinitiutracalejar
Gerunditracalejant
Participi
tracalejattracalejada
tracalejatstracalejades

Flexionat com: pujar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana