sortir - verb

sor·tir

pronominal; intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
surto
surts
surt
sortim
sortiu
surten
sortia
sorties
sortia
sortíem
sortíeu
sortien
sortí
sortires
sortí
sortírem
sortíreu
sortiren
sortiré
sortiràs
sortirà
sortirem
sortireu
sortiran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
sortiria
sortiries
sortiria
sortiríem
sortiríeu
sortirien
surti
surtis
surti
sortim
sortiu
surtin
sortís
sortissis
sortís
sortíssim
sortíssiu
sortissin

surt
surti
sortim
sortiu
surtin
Infinitiusortir
Gerundisortint
Participi
sortitsortida
sortitssortides

Flexionat com: collir

forma nominal : sortida

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana