pronominal; transitiu; auxiliar
Indicatiu | |||||
---|---|---|---|---|---|
Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
acostumo acostumes acostuma acostumem acostumeu acostumen | acostumava acostumaves acostumava acostumàvem acostumàveu acostumaven | acostumí acostumares acostumà acostumàrem acostumàreu acostumaren | acostumaré acostumaràs acostumarà acostumarem acostumareu acostumaran | ||
Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
Present | Pretèrit imperfet | ||||
acostumaria acostumaries acostumaria acostumaríem acostumaríeu acostumarien | acostumi acostumis acostumi acostumem acostumeu acostumin | acostumés acostumessis acostumés acostuméssim acostuméssiu acostumessin | acostuma acostumi acostumem acostumeu acostumin |
Infinitiu | acostumar | ||||
---|---|---|---|---|---|
Gerundi | acostumant | ||||
Participi |
|
Flexionat com: parlar
forma nominal : acostumament
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana