accidentar - verb

ac·ci·den·tar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
accidento
accidentes
accidenta
accidentem
accidenteu
accidenten
accidentava
accidentaves
accidentava
accidentàvem
accidentàveu
accidentaven
accidentí
accidentares
accidentà
accidentàrem
accidentàreu
accidentaren
accidentaré
accidentaràs
accidentarà
accidentarem
accidentareu
accidentaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
accidentaria
accidentaries
accidentaria
accidentaríem
accidentaríeu
accidentarien
accidenti
accidentis
accidenti
accidentem
accidenteu
accidentin
accidentés
accidentessis
accidentés
accidentéssim
accidentéssiu
accidentessin

accidenta
accidenti
accidentem
accidenteu
accidentin
Infinitiuaccidentar
Gerundiaccidentant
Participi
accidentataccidentada
accidentatsaccidentades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana