bronzejar - verb

bron·ze·jar

transitiu; pronominal

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
bronzejo
bronzeges
bronzeja
bronzegem
bronzegeu
bronzegen
bronzejava
bronzejaves
bronzejava
bronzejàvem
bronzejàveu
bronzejaven
bronzegí
bronzejares
bronzejà
bronzejàrem
bronzejàreu
bronzejaren
bronzejaré
bronzejaràs
bronzejarà
bronzejarem
bronzejareu
bronzejaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
bronzejaria
bronzejaries
bronzejaria
bronzejaríem
bronzejaríeu
bronzejarien
bronzegi
bronzegis
bronzegi
bronzegem
bronzegeu
bronzegin
bronzegés
bronzegessis
bronzegés
bronzegéssim
bronzegéssiu
bronzegessin

bronzeja
bronzegi
bronzegem
bronzegeu
bronzegin
Infinitiubronzejar
Gerundibronzejant
Participi
bronzejatbronzejada
bronzejatsbronzejades

Flexionat com: pujar

forma nominal : bronzejament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana