enjuncar - verb

en·jun·car

transitiu; pronominal

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
enjunco
enjunques
enjunca
enjunquem
enjunqueu
enjunquen
enjuncava
enjuncaves
enjuncava
enjuncàvem
enjuncàveu
enjuncaven
enjunquí
enjuncares
enjuncà
enjuncàrem
enjuncàreu
enjuncaren
enjuncaré
enjuncaràs
enjuncarà
enjuncarem
enjuncareu
enjuncaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
enjuncaria
enjuncaries
enjuncaria
enjuncaríem
enjuncaríeu
enjuncarien
enjunqui
enjunquis
enjunqui
enjunquem
enjunqueu
enjunquin
enjunqués
enjunquessis
enjunqués
enjunquéssim
enjunquéssiu
enjunquessin

enjunca
enjunqui
enjunquem
enjunqueu
enjunquin
Infinitiuenjuncar
Gerundienjuncant
Participi
enjuncatenjuncada
enjuncatsenjuncades

Flexionat com: abarrocar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana