occitanitzar - verb

oc·ci·ta·nit·zar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
occitanitzo
occitanitzes
occitanitza
occitanitzem
occitanitzeu
occitanitzen
occitanitzava
occitanitzaves
occitanitzava
occitanitzàvem
occitanitzàveu
occitanitzaven
occitanitzí
occitanitzares
occitanitzà
occitanitzàrem
occitanitzàreu
occitanitzaren
occitanitzaré
occitanitzaràs
occitanitzarà
occitanitzarem
occitanitzareu
occitanitzaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
occitanitzaria
occitanitzaries
occitanitzaria
occitanitzaríem
occitanitzaríeu
occitanitzarien
occitanitzi
occitanitzis
occitanitzi
occitanitzem
occitanitzeu
occitanitzin
occitanitzés
occitanitzessis
occitanitzés
occitanitzéssim
occitanitzéssiu
occitanitzessin

occitanitza
occitanitzi
occitanitzem
occitanitzeu
occitanitzin
Infinitiuoccitanitzar
Gerundioccitanitzant
Participi
occitanitzatoccitanitzada
occitanitzatsoccitanitzades

Flexionat com: parlar

forma nominal : occitanització

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana