apregonar - verb

a·pre·go·nar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
apregono
apregones
apregona
apregonem
apregoneu
apregonen
apregonava
apregonaves
apregonava
apregonàvem
apregonàveu
apregonaven
apregoní
apregonares
apregonà
apregonàrem
apregonàreu
apregonaren
apregonaré
apregonaràs
apregonarà
apregonarem
apregonareu
apregonaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
apregonaria
apregonaries
apregonaria
apregonaríem
apregonaríeu
apregonarien
apregoni
apregonis
apregoni
apregonem
apregoneu
apregonin
apregonés
apregonessis
apregonés
apregonéssim
apregonéssiu
apregonessin

apregona
apregoni
apregonem
apregoneu
apregonin
Infinitiuapregonar
Gerundiapregonant
Participi
apregonatapregonada
apregonatsapregonades

Flexionat com: parlar

forma nominal : apregonament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana