vociferar - verb

vo·ci·fe·rar

transitiu; intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
vocifero
vociferes
vocifera
vociferem
vocifereu
vociferen
vociferava
vociferaves
vociferava
vociferàvem
vociferàveu
vociferaven
vociferí
vociferares
vociferà
vociferàrem
vociferàreu
vociferaren
vociferaré
vociferaràs
vociferarà
vociferarem
vociferareu
vociferaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
vociferaria
vociferaries
vociferaria
vociferaríem
vociferaríeu
vociferarien
vociferi
vociferis
vociferi
vociferem
vocifereu
vociferin
vociferés
vociferessis
vociferés
vociferéssim
vociferéssiu
vociferessin

vocifera
vociferi
vociferem
vocifereu
vociferin
Infinitiuvociferar
Gerundivociferant
Participi
vociferatvociferada
vociferatsvociferades

Flexionat com: parlar

forma nominal : vociferació

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana