uniformar - verb

u·ni·for·mar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
uniformo
uniformes
uniforma
uniformem
uniformeu
uniformen
uniformava
uniformaves
uniformava
uniformàvem
uniformàveu
uniformaven
uniformí
uniformares
uniformà
uniformàrem
uniformàreu
uniformaren
uniformaré
uniformaràs
uniformarà
uniformarem
uniformareu
uniformaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
uniformaria
uniformaries
uniformaria
uniformaríem
uniformaríeu
uniformarien
uniformi
uniformis
uniformi
uniformem
uniformeu
uniformin
uniformés
uniformessis
uniformés
uniforméssim
uniforméssiu
uniformessin

uniforma
uniformi
uniformem
uniformeu
uniformin
Infinitiuuniformar
Gerundiuniformant
Participi
uniformatuniformada
uniformatsuniformades

Flexionat com: parlar

forma nominal : uniformització

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana