trastornar - verb

tras·tor·nar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
trastorno
trastornes
trastorna
trastornem
trastorneu
trastornen
trastornava
trastornaves
trastornava
trastornàvem
trastornàveu
trastornaven
trastorní
trastornares
trastornà
trastornàrem
trastornàreu
trastornaren
trastornaré
trastornaràs
trastornarà
trastornarem
trastornareu
trastornaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
trastornaria
trastornaries
trastornaria
trastornaríem
trastornaríeu
trastornarien
trastorni
trastornis
trastorni
trastornem
trastorneu
trastornin
trastornés
trastornessis
trastornés
trastornéssim
trastornéssiu
trastornessin

trastorna
trastorni
trastornem
trastorneu
trastornin
Infinitiutrastornar
Gerunditrastornant
Participi
trastornattrastornada
trastornatstrastornades

Flexionat com: parlar

forma nominal : trastorn

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana