subornar - verb

sub·or·nar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
suborno
subornes
suborna
subornem
suborneu
subornen
subornava
subornaves
subornava
subornàvem
subornàveu
subornaven
suborní
subornares
subornà
subornàrem
subornàreu
subornaren
subornaré
subornaràs
subornarà
subornarem
subornareu
subornaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
subornaria
subornaries
subornaria
subornaríem
subornaríeu
subornarien
suborni
subornis
suborni
subornem
suborneu
subornin
subornés
subornessis
subornés
subornéssim
subornéssiu
subornessin

suborna
suborni
subornem
suborneu
subornin
Infinitiusubornar
Gerundisubornant
Participi
subornatsubornada
subornatssubornades

Flexionat com: parlar

forma nominal : subornació, suborn

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana