pronominal; transitiu
Indicatiu | |||||
---|---|---|---|---|---|
Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
romanitzo romanitzes romanitza romanitzem romanitzeu romanitzen | romanitzava romanitzaves romanitzava romanitzàvem romanitzàveu romanitzaven | romanitzí romanitzares romanitzà romanitzàrem romanitzàreu romanitzaren | romanitzaré romanitzaràs romanitzarà romanitzarem romanitzareu romanitzaran | ||
Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
Present | Pretèrit imperfet | ||||
romanitzaria romanitzaries romanitzaria romanitzaríem romanitzaríeu romanitzarien | romanitzi romanitzis romanitzi romanitzem romanitzeu romanitzin | romanitzés romanitzessis romanitzés romanitzéssim romanitzéssiu romanitzessin | romanitza romanitzi romanitzem romanitzeu romanitzin |
Infinitiu | romanitzar | ||||
---|---|---|---|---|---|
Gerundi | romanitzant | ||||
Participi |
|
Flexionat com: parlar
forma nominal : romanització
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana