panificar - verb

pa·ni·fi·car

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
panifico
panifiques
panifica
panifiquem
panifiqueu
panifiquen
panificava
panificaves
panificava
panificàvem
panificàveu
panificaven
panifiquí
panificares
panificà
panificàrem
panificàreu
panificaren
panificaré
panificaràs
panificarà
panificarem
panificareu
panificaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
panificaria
panificaries
panificaria
panificaríem
panificaríeu
panificarien
panifiqui
panifiquis
panifiqui
panifiquem
panifiqueu
panifiquin
panifiqués
panifiquessis
panifiqués
panifiquéssim
panifiquéssiu
panifiquessin

panifica
panifiqui
panifiquem
panifiqueu
panifiquin
Infinitiupanificar
Gerundipanificant
Participi
panificatpanificada
panificatspanificades

Flexionat com: abarrocar

forma nominal : panificació

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana