transitiu
Indicatiu | |||||
---|---|---|---|---|---|
Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
mundifico mundifiques mundifica mundifiquem mundifiqueu mundifiquen | mundificava mundificaves mundificava mundificàvem mundificàveu mundificaven | mundifiquí mundificares mundificà mundificàrem mundificàreu mundificaren | mundificaré mundificaràs mundificarà mundificarem mundificareu mundificaran | ||
Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
Present | Pretèrit imperfet | ||||
mundificaria mundificaries mundificaria mundificaríem mundificaríeu mundificarien | mundifiqui mundifiquis mundifiqui mundifiquem mundifiqueu mundifiquin | mundifiqués mundifiquessis mundifiqués mundifiquéssim mundifiquéssiu mundifiquessin | mundifica mundifiqui mundifiquem mundifiqueu mundifiquin |
Infinitiu | mundificar | ||||
---|---|---|---|---|---|
Gerundi | mundificant | ||||
Participi |
|
Flexionat com: abarrocar
forma nominal : mundificació
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana