polvoritzar - verb

pol·vo·rit·zar

transitiu; pronominal

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
polvoritzo
polvoritzes
polvoritza
polvoritzem
polvoritzeu
polvoritzen
polvoritzava
polvoritzaves
polvoritzava
polvoritzàvem
polvoritzàveu
polvoritzaven
polvoritzí
polvoritzares
polvoritzà
polvoritzàrem
polvoritzàreu
polvoritzaren
polvoritzaré
polvoritzaràs
polvoritzarà
polvoritzarem
polvoritzareu
polvoritzaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
polvoritzaria
polvoritzaries
polvoritzaria
polvoritzaríem
polvoritzaríeu
polvoritzarien
polvoritzi
polvoritzis
polvoritzi
polvoritzem
polvoritzeu
polvoritzin
polvoritzés
polvoritzessis
polvoritzés
polvoritzéssim
polvoritzéssiu
polvoritzessin

polvoritza
polvoritzi
polvoritzem
polvoritzeu
polvoritzin
Infinitiupolvoritzar
Gerundipolvoritzant
Participi
polvoritzatpolvoritzada
polvoritzatspolvoritzades

Flexionat com: parlar

forma nominal : polvorització

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana