transitiu
| Indicatiu | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
| imputo imputes imputa imputem imputeu imputen | imputava imputaves imputava imputàvem imputàveu imputaven | imputí imputares imputà imputàrem imputàreu imputaren | imputaré imputaràs imputarà imputarem imputareu imputaran | ||
| Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
| Present | Pretèrit imperfet | ||||
| imputaria imputaries imputaria imputaríem imputaríeu imputarien | imputi imputis imputi imputem imputeu imputin | imputés imputessis imputés imputéssim imputéssiu imputessin | imputa imputi imputem imputeu imputin | ||
| Infinitiu | imputar | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundi | imputant | ||||
| Participi |
|
Flexionat com: parlar
forma nominal : imputació
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana