impugnar - verb

im·pug·nar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
impugno
impugnes
impugna
impugnem
impugneu
impugnen
impugnava
impugnaves
impugnava
impugnàvem
impugnàveu
impugnaven
impugní
impugnares
impugnà
impugnàrem
impugnàreu
impugnaren
impugnaré
impugnaràs
impugnarà
impugnarem
impugnareu
impugnaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
impugnaria
impugnaries
impugnaria
impugnaríem
impugnaríeu
impugnarien
impugni
impugnis
impugni
impugnem
impugneu
impugnin
impugnés
impugnessis
impugnés
impugnéssim
impugnéssiu
impugnessin

impugna
impugni
impugnem
impugneu
impugnin
Infinitiuimpugnar
Gerundiimpugnant
Participi
impugnatimpugnada
impugnatsimpugnades

Flexionat com: parlar

forma nominal : impugnació

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana