imprecar - verb

im·pre·car

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
impreco
impreques
impreca
imprequem
imprequeu
imprequen
imprecava
imprecaves
imprecava
imprecàvem
imprecàveu
imprecaven
imprequí
imprecares
imprecà
imprecàrem
imprecàreu
imprecaren
imprecaré
imprecaràs
imprecarà
imprecarem
imprecareu
imprecaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
imprecaria
imprecaries
imprecaria
imprecaríem
imprecaríeu
imprecarien
imprequi
imprequis
imprequi
imprequem
imprequeu
imprequin
imprequés
imprequessis
imprequés
imprequéssim
imprequéssiu
imprequessin

impreca
imprequi
imprequem
imprequeu
imprequin
Infinitiuimprecar
Gerundiimprecant
Participi
imprecatimprecada
imprecatsimprecades

Flexionat com: abarrocar

forma nominal : imprecació

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana