harmonitzar - verb

har·mo·nit·zar

transitiu; intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
harmonitzo
harmonitzes
harmonitza
harmonitzem
harmonitzeu
harmonitzen
harmonitzava
harmonitzaves
harmonitzava
harmonitzàvem
harmonitzàveu
harmonitzaven
harmonitzí
harmonitzares
harmonitzà
harmonitzàrem
harmonitzàreu
harmonitzaren
harmonitzaré
harmonitzaràs
harmonitzarà
harmonitzarem
harmonitzareu
harmonitzaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
harmonitzaria
harmonitzaries
harmonitzaria
harmonitzaríem
harmonitzaríeu
harmonitzarien
harmonitzi
harmonitzis
harmonitzi
harmonitzem
harmonitzeu
harmonitzin
harmonitzés
harmonitzessis
harmonitzés
harmonitzéssim
harmonitzéssiu
harmonitzessin

harmonitza
harmonitzi
harmonitzem
harmonitzeu
harmonitzin
Infinitiuharmonitzar
Gerundiharmonitzant
Participi
harmonitzatharmonitzada
harmonitzatsharmonitzades

Flexionat com: parlar

forma nominal : harmonització

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana