garrotejar - verb

gar·ro·te·jar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
garrotejo
garroteges
garroteja
garrotegem
garrotegeu
garrotegen
garrotejava
garrotejaves
garrotejava
garrotejàvem
garrotejàveu
garrotejaven
garrotegí
garrotejares
garrotejà
garrotejàrem
garrotejàreu
garrotejaren
garrotejaré
garrotejaràs
garrotejarà
garrotejarem
garrotejareu
garrotejaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
garrotejaria
garrotejaries
garrotejaria
garrotejaríem
garrotejaríeu
garrotejarien
garrotegi
garrotegis
garrotegi
garrotegem
garrotegeu
garrotegin
garrotegés
garrotegessis
garrotegés
garrotegéssim
garrotegéssiu
garrotegessin

garroteja
garrotegi
garrotegem
garrotegeu
garrotegin
Infinitiugarrotejar
Gerundigarrotejant
Participi
garrotejatgarrotejada
garrotejatsgarrotejades

Flexionat com: pujar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana