galopar - verb

ga·lo·par

intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
galopo
galopes
galopa
galopem
galopeu
galopen
galopava
galopaves
galopava
galopàvem
galopàveu
galopaven
galopí
galopares
galopà
galopàrem
galopàreu
galoparen
galoparé
galoparàs
galoparà
galoparem
galopareu
galoparan
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
galoparia
galoparies
galoparia
galoparíem
galoparíeu
galoparien
galopi
galopis
galopi
galopem
galopeu
galopin
galopés
galopessis
galopés
galopéssim
galopéssiu
galopessin

galopa
galopi
galopem
galopeu
galopin
Infinitiugalopar
Gerundigalopant
Participi
galopatgalopada
galopatsgalopades

Flexionat com: parlar

forma nominal : galopada

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana