exterioritzar - verb

ex·te·ri·o·rit·zar

transitiu; pronominal

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
exterioritzo
exterioritzes
exterioritza
exterioritzem
exterioritzeu
exterioritzen
exterioritzava
exterioritzaves
exterioritzava
exterioritzàvem
exterioritzàveu
exterioritzaven
exterioritzí
exterioritzares
exterioritzà
exterioritzàrem
exterioritzàreu
exterioritzaren
exterioritzaré
exterioritzaràs
exterioritzarà
exterioritzarem
exterioritzareu
exterioritzaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
exterioritzaria
exterioritzaries
exterioritzaria
exterioritzaríem
exterioritzaríeu
exterioritzarien
exterioritzi
exterioritzis
exterioritzi
exterioritzem
exterioritzeu
exterioritzin
exterioritzés
exterioritzessis
exterioritzés
exterioritzéssim
exterioritzéssiu
exterioritzessin

exterioritza
exterioritzi
exterioritzem
exterioritzeu
exterioritzin
Infinitiuexterioritzar
Gerundiexterioritzant
Participi
exterioritzatexterioritzada
exterioritzatsexterioritzades

Flexionat com: parlar

forma nominal : exteriorització

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana