transitiu
Indicatiu | |||||
---|---|---|---|---|---|
Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
expugno expugnes expugna expugnem expugneu expugnen | expugnava expugnaves expugnava expugnàvem expugnàveu expugnaven | expugní expugnares expugnà expugnàrem expugnàreu expugnaren | expugnaré expugnaràs expugnarà expugnarem expugnareu expugnaran | ||
Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
Present | Pretèrit imperfet | ||||
expugnaria expugnaries expugnaria expugnaríem expugnaríeu expugnarien | expugni expugnis expugni expugnem expugneu expugnin | expugnés expugnessis expugnés expugnéssim expugnéssiu expugnessin | expugna expugni expugnem expugneu expugnin |
Infinitiu | expugnar | ||||
---|---|---|---|---|---|
Gerundi | expugnant | ||||
Participi |
|
Flexionat com: parlar
forma nominal : expugnació
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana