transitiu
| Indicatiu | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
| expugno expugnes expugna expugnem expugneu expugnen | expugnava expugnaves expugnava expugnàvem expugnàveu expugnaven | expugní expugnares expugnà expugnàrem expugnàreu expugnaren | expugnaré expugnaràs expugnarà expugnarem expugnareu expugnaran | ||
| Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
| Present | Pretèrit imperfet | ||||
| expugnaria expugnaries expugnaria expugnaríem expugnaríeu expugnarien | expugni expugnis expugni expugnem expugneu expugnin | expugnés expugnessis expugnés expugnéssim expugnéssiu expugnessin | expugna expugni expugnem expugneu expugnin | ||
| Infinitiu | expugnar | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundi | expugnant | ||||
| Participi |
|
Flexionat com: parlar
forma nominal : expugnació
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana