excusar - verb

ex·cu·sar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
excuso
excuses
excusa
excusem
excuseu
excusen
excusava
excusaves
excusava
excusàvem
excusàveu
excusaven
excusí
excusares
excusà
excusàrem
excusàreu
excusaren
excusaré
excusaràs
excusarà
excusarem
excusareu
excusaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
excusaria
excusaries
excusaria
excusaríem
excusaríeu
excusarien
excusi
excusis
excusi
excusem
excuseu
excusin
excusés
excusessis
excusés
excuséssim
excuséssiu
excusessin

excusa
excusi
excusem
excuseu
excusin
Infinitiuexcusar
Gerundiexcusant
Participi
excusatexcusada
excusatsexcusades

Flexionat com: parlar

forma nominal : excusació, excusa

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana