transitiu
Indicatiu | |||||
---|---|---|---|---|---|
Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
excomunico excomuniques excomunica excomuniquem excomuniqueu excomuniquen | excomunicava excomunicaves excomunicava excomunicàvem excomunicàveu excomunicaven | excomuniquí excomunicares excomunicà excomunicàrem excomunicàreu excomunicaren | excomunicaré excomunicaràs excomunicarà excomunicarem excomunicareu excomunicaran | ||
Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
Present | Pretèrit imperfet | ||||
excomunicaria excomunicaries excomunicaria excomunicaríem excomunicaríeu excomunicarien | excomuniqui excomuniquis excomuniqui excomuniquem excomuniqueu excomuniquin | excomuniqués excomuniquessis excomuniqués excomuniquéssim excomuniquéssiu excomuniquessin | excomunica excomuniqui excomuniquem excomuniqueu excomuniquin |
Infinitiu | excomunicar | ||||
---|---|---|---|---|---|
Gerundi | excomunicant | ||||
Participi |
|
Flexionat com: abarrocar
forma nominal : excomunió
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana