excomunicar - verb

ex·co·mu·ni·car

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
excomunico
excomuniques
excomunica
excomuniquem
excomuniqueu
excomuniquen
excomunicava
excomunicaves
excomunicava
excomunicàvem
excomunicàveu
excomunicaven
excomuniquí
excomunicares
excomunicà
excomunicàrem
excomunicàreu
excomunicaren
excomunicaré
excomunicaràs
excomunicarà
excomunicarem
excomunicareu
excomunicaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
excomunicaria
excomunicaries
excomunicaria
excomunicaríem
excomunicaríeu
excomunicarien
excomuniqui
excomuniquis
excomuniqui
excomuniquem
excomuniqueu
excomuniquin
excomuniqués
excomuniquessis
excomuniqués
excomuniquéssim
excomuniquéssiu
excomuniquessin

excomunica
excomuniqui
excomuniquem
excomuniqueu
excomuniquin
Infinitiuexcomunicar
Gerundiexcomunicant
Participi
excomunicatexcomunicada
excomunicatsexcomunicades

Flexionat com: abarrocar

forma nominal : excomunió

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana