pronominal; transitiu
| Indicatiu | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
| recrimino recrimines recrimina recriminem recrimineu recriminen | recriminava recriminaves recriminava recriminàvem recriminàveu recriminaven | recriminí recriminares recriminà recriminàrem recriminàreu recriminaren | recriminaré recriminaràs recriminarà recriminarem recriminareu recriminaran | ||
| Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
| Present | Pretèrit imperfet | ||||
| recriminaria recriminaries recriminaria recriminaríem recriminaríeu recriminarien | recrimini recriminis recrimini recriminem recrimineu recriminin | recriminés recriminessis recriminés recriminéssim recriminéssiu recriminessin | recrimina recrimini recriminem recrimineu recriminin | ||
| Infinitiu | recriminar | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundi | recriminant | ||||
| Participi |
|
Flexionat com: parlar
forma nominal : recriminació
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana