estibar - verb

es·ti·bar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
estibo
estibes
estiba
estibem
estibeu
estiben
estibava
estibaves
estibava
estibàvem
estibàveu
estibaven
estibí
estibares
estibà
estibàrem
estibàreu
estibaren
estibaré
estibaràs
estibarà
estibarem
estibareu
estibaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
estibaria
estibaries
estibaria
estibaríem
estibaríeu
estibarien
estibi
estibis
estibi
estibem
estibeu
estibin
estibés
estibessis
estibés
estibéssim
estibéssiu
estibessin

estiba
estibi
estibem
estibeu
estibin
Infinitiuestibar
Gerundiestibant
Participi
estibatestibada
estibatsestibades

Flexionat com: parlar

forma nominal : estiba

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana