intransitiu
Indicatiu | |||||
---|---|---|---|---|---|
Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
esputo esputes esputa esputem esputeu esputen | esputava esputaves esputava esputàvem esputàveu esputaven | esputí esputares esputà esputàrem esputàreu esputaren | esputaré esputaràs esputarà esputarem esputareu esputaran | ||
Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
Present | Pretèrit imperfet | ||||
esputaria esputaries esputaria esputaríem esputaríeu esputarien | esputi esputis esputi esputem esputeu esputin | esputés esputessis esputés esputéssim esputéssiu esputessin | esputa esputi esputem esputeu esputin |
Infinitiu | esputar | ||||
---|---|---|---|---|---|
Gerundi | esputant | ||||
Participi |
|
Flexionat com: parlar
forma nominal : esputació
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana