esboirar - verb

es·boi·rar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
esboiro
esboires
esboira
esboirem
esboireu
esboiren
esboirava
esboiraves
esboirava
esboiràvem
esboiràveu
esboiraven
esboirí
esboirares
esboirà
esboiràrem
esboiràreu
esboiraren
esboiraré
esboiraràs
esboirarà
esboirarem
esboirareu
esboiraran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
esboiraria
esboiraries
esboiraria
esboiraríem
esboiraríeu
esboirarien
esboiri
esboiris
esboiri
esboirem
esboireu
esboirin
esboirés
esboiressis
esboirés
esboiréssim
esboiréssiu
esboiressin

esboira
esboiri
esboirem
esboireu
esboirin
Infinitiuesboirar
Gerundiesboirant
Participi
esboiratesboirada
esboiratsesboirades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana