encubar - verb

en·cu·bar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
encubo
encubes
encuba
encubem
encubeu
encuben
encubava
encubaves
encubava
encubàvem
encubàveu
encubaven
encubí
encubares
encubà
encubàrem
encubàreu
encubaren
encubaré
encubaràs
encubarà
encubarem
encubareu
encubaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
encubaria
encubaries
encubaria
encubaríem
encubaríeu
encubarien
encubi
encubis
encubi
encubem
encubeu
encubin
encubés
encubessis
encubés
encubéssim
encubéssiu
encubessin

encuba
encubi
encubem
encubeu
encubin
Infinitiuencubar
Gerundiencubant
Participi
encubatencubada
encubatsencubades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana