pronominal; transitiu
| Indicatiu | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
| encoratjo encoratges encoratja encoratgem encoratgeu encoratgen | encoratjava encoratjaves encoratjava encoratjàvem encoratjàveu encoratjaven | encoratgí encoratjares encoratjà encoratjàrem encoratjàreu encoratjaren | encoratjaré encoratjaràs encoratjarà encoratjarem encoratjareu encoratjaran | ||
| Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
| Present | Pretèrit imperfet | ||||
| encoratjaria encoratjaries encoratjaria encoratjaríem encoratjaríeu encoratjarien | encoratgi encoratgis encoratgi encoratgem encoratgeu encoratgin | encoratgés encoratgessis encoratgés encoratgéssim encoratgéssiu encoratgessin | encoratja encoratgi encoratgem encoratgeu encoratgin | ||
| Infinitiu | encoratjar | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundi | encoratjant | ||||
| Participi |
|
Flexionat com: pujar
forma nominal : encoratjament
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana