encomiar - verb

en·co·mi·ar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
encomio
encomies
encomia
encomiem
encomieu
encomien
encomiava
encomiaves
encomiava
encomiàvem
encomiàveu
encomiaven
encomií
encomiares
encomià
encomiàrem
encomiàreu
encomiaren
encomiaré
encomiaràs
encomiarà
encomiarem
encomiareu
encomiaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
encomiaria
encomiaries
encomiaria
encomiaríem
encomiaríeu
encomiarien
encomiï
encomiïs
encomiï
encomiem
encomieu
encomiïn
encomiés
encomiessis
encomiés
encomiéssim
encomiéssiu
encomiessin

encomia
encomiï
encomiem
encomieu
encomiïn
Infinitiuencomiar
Gerundiencomiant
Participi
encomiatencomiada
encomiatsencomiades

Flexionat com: apariar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana