encatifar - verb

en·ca·ti·far

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
encatifo
encatifes
encatifa
encatifem
encatifeu
encatifen
encatifava
encatifaves
encatifava
encatifàvem
encatifàveu
encatifaven
encatifí
encatifares
encatifà
encatifàrem
encatifàreu
encatifaren
encatifaré
encatifaràs
encatifarà
encatifarem
encatifareu
encatifaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
encatifaria
encatifaries
encatifaria
encatifaríem
encatifaríeu
encatifarien
encatifi
encatifis
encatifi
encatifem
encatifeu
encatifin
encatifés
encatifessis
encatifés
encatiféssim
encatiféssiu
encatifessin

encatifa
encatifi
encatifem
encatifeu
encatifin
Infinitiuencatifar
Gerundiencatifant
Participi
encatifatencatifada
encatifatsencatifades

Flexionat com: parlar

forma nominal : encatifat, encatifament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana