emperpalar - verb

em·per·pa·lar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
emperpalo
emperpales
emperpala
emperpalem
emperpaleu
emperpalen
emperpalava
emperpalaves
emperpalava
emperpalàvem
emperpalàveu
emperpalaven
emperpalí
emperpalares
emperpalà
emperpalàrem
emperpalàreu
emperpalaren
emperpalaré
emperpalaràs
emperpalarà
emperpalarem
emperpalareu
emperpalaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
emperpalaria
emperpalaries
emperpalaria
emperpalaríem
emperpalaríeu
emperpalarien
emperpali
emperpalis
emperpali
emperpalem
emperpaleu
emperpalin
emperpalés
emperpalessis
emperpalés
emperpaléssim
emperpaléssiu
emperpalessin

emperpala
emperpali
emperpalem
emperpaleu
emperpalin
Infinitiuemperpalar
Gerundiemperpalant
Participi
emperpalatemperpalada
emperpalatsemperpalades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana