eixancar - verb

ei·xan·car

transitiu; pronominal

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
eixanco
eixanques
eixanca
eixanquem
eixanqueu
eixanquen
eixancava
eixancaves
eixancava
eixancàvem
eixancàveu
eixancaven
eixanquí
eixancares
eixancà
eixancàrem
eixancàreu
eixancaren
eixancaré
eixancaràs
eixancarà
eixancarem
eixancareu
eixancaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
eixancaria
eixancaries
eixancaria
eixancaríem
eixancaríeu
eixancarien
eixanqui
eixanquis
eixanqui
eixanquem
eixanqueu
eixanquin
eixanqués
eixanquessis
eixanqués
eixanquéssim
eixanquéssiu
eixanquessin

eixanca
eixanqui
eixanquem
eixanqueu
eixanquin
Infinitiueixancar
Gerundieixancant
Participi
eixancateixancada
eixancatseixancades

Flexionat com: abarrocar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana